CM.com: Van ‘waanzinnig slecht idee’ tot beursgenoteerd miljoenenbedrijf
Jeroen van Glabbeek is opgelucht. Blij dat het gelukt is, dat CM.com nu op de beurs terecht is gekomen. Het bedrijf richt zich op ‘Conversational Commerce’, efficiente en klantvriendelijke manieren voor bedrijven om via verschillende kanalen met klanten te communiceren. Denk bijvoorbeeld aan de stem-sms’jes bij het Eurovisie Songfestival, de sms-diensten van Parkmobile, mobiel bestellen op Lowlands en de tickets van de Grand Prix.
Het begon 20 jaar geleden toen Van Glabbeek en Gooijers elkaar leerden kennen op het Mencia de Mendozalyceum in Breda. De twee bedachten het idee voor Club Message, waar de afkorting CM voor staat, als inzending voor een ondernemersplanwedstrijd van VNO-NCW en McKinsey.
Van Glabbeek: “Wij wilden verkopen per sms, maar dat vond de jury een waanzinnig slecht plan. We werden laatste, nummer 67. Waarom ze het zo slecht vonden, begrepen we niet echt. En we durfden het ook niet te vragen.”
“Wij begrepen niet waarom ze het zo slecht vonden. En we durfden het ook niet te vragen.”
Scherm verhuren en telefoonnummers vissen
Ze wonnen dus niet, maar de twee besloten het toch maar gewoon te proberen. Hun eerste klant was High Street, een discotheek net over de Belgische grens. De jongens van CM gingen voor hen sms’jes met uitgaansinformatie versturen. “Dat was betere marketing dan de flyers die ze eerst gebruikten. Die kregen mensen in de handen gedrukt als ze dronken naar buiten strompelden. Wij sms’ten op donderdagmiddag, als men weer zin had in het weekend.”
Het leverde een kwartje – guldencent – per bericht op. Hoe meer nummers, hoe meer geld. “Toen hebben we een technologie ontwikkeld waarmee we sms’jes op een scherm konden vertonen. Clubs en discotheken konden bij ons een scherm huren, bezoekers konden dan berichtjes sturen naar dat scherm. En wij verzamelden nieuwe telefoonnummers.”
Administratie uitbesteden
Als het aan Van Glabbeek ligt, blijven hij en Gooijers nog lang voor CM.com werken. Minder leuke aspecten van het werk kan of wil hij niet noemen. “We hebben dat al vroeg afgesproken: je doet bij CM.com niets wat je niet leuk vindt of wat je niet kan. Want er is altijd iemand die het wel leuk vindt.”
Als voorbeeld noemt Van Glabbeek de administratie, iets wat hij een vreselijk klusje vond om te doen. “Toen we daar in 2005 iemand voor aangenomen hadden, zag ik die persoon lachend achter de computer zitten.”
“Andere mensen wilden ’s nachts werken. Toen kon ik gewoon gaan slapen.”
Een ander voorbeeld: “Ik was vroeger ook ’s nachts stand-by, maar sinds 2008 namen we mensen aan die ook in de nacht wilden werken. Dan kon ik gewoon gaan slapen. Dat geeft zoveel vrijheid. Sindsdien is het kantoor altijd open”
Daar is direct een valkuil te vinden voor Van Glabbeek. “Het is verslavend. Soms ga ik op zondag naar de zaak, dan zitten er ook mensen te werken. En laatst had een klant ’s avonds een interessant technisch probleem en zaten onze tien beste techneuten samen eraan te werken op de zaak. Dat is prachtig om te zien.”
Bron: RTLZ